Zijn trainersloopbaan geeft aan wat de ambities zijn van Gerard Douven. Namelijk als trainer actief te zijn op het hoogst haalbare niveau. Nog tijdens zijn actieve loopbaan als voetballer begon hij hiermee als trainer van de A-jeugd van BSV Limburgia, daarna werd hij assistent-trainer bij deze vereniging, waarbij hij het 2e elftal onder zijn hoede had. Tijdens deze periode behaalde hij met de verkorte opleiding zijn trainersdiploma’s TC 3 en TC 2.
Zijn volgende stap was er een op het pad van zelfstandigheid: voor het eerst acteren als zelfstandige trainer bij de 4e klasser Vijlen. Om vervolgens terug te gaan naar BSV/Limburgia waar hij een gecombineerde functie vervulde als opnieuw trainer van de A-jeugd maar daarnaast tevens aan de bak als jeugdcoördinator. Daarna ging Gerard Douven 2 jaar als hoofdtrainer van diezelfde club aan de slag, in de tussentijd behaalde hij nog even zijn trainersdiploma TC1 in 2014. Een nieuwe uitdaging volgde; dat werd RKSV Minor uit Nuth waar hij nu voor het derde seizoen trainer is. En in het nieuwe seizoen gaat hij aan de slag in de top van amateurvoetbal: als trainer bij EHC/Heuts uit Hoensbroek.
Wie is Gerard Douven?
Gerard Douven is geboren op 11 november 1970 in Brunssum. Hij is getrouwd met Marit en samen hebben zij een dochter Julia van 14 jaar. Zij wonen in het Belgische Neeroeteren.
Opleidingen?
“Na de lagere school ben ik naar de HAVO gegaan, tijdens mijn periode bij Roda JC volgde ik een opleiding op MBO-niveau. Na de Roda-periode heb ik op de Open Universiteit Nederland fiscaal recht gestudeerd, en heb ik mijn verzekeringskennis op HBO niveau vergaard en afgerond.”
Maatschappelijke loopbaan?
“Ik ben in 1988 begonnen als professioneel speler bij Roda JC, tot 1992. Vervolgens ben ik tot 1999 commercieel medewerker bij Van Oppen Assurantiën geweest, daarna tot 2004 ‘accountmanager bedrijven’ bij assurantiën Boer in Landgraaf dat later is overgenomen door Steens/De Lahaye /Wald /Dogge. En tot op heden werk is als ‘accountmanager bedrijven’ bij Meeùs, met als specialismen handel, transport en logistiek.”
Waar heb jij overal je voetbaltalenten kunnen laten zien?
Ik ben begonnen bij de jeugd van RKBSV. Daarna ging ik naar Schutterveld, waar mijn vader op het eerste team speelde. Op mijn 14e maakte ik al mijn debuut in dat eerste team van Schutterveld, en toen ik 15 jaar was werd ik gescout door Roda JC en debuteerde ik daar in de A-jeugd. Mijn trainers waren de clubiconen Hens en Adam Fischer. Bij de A-jeugd heb ik 2 jaar gespeeld, en 3 jaar als contractspeler bij de selectie die onder leiding stond van Jan Reker en Willy Vanderkuylen. Die zagen het helemaal met mij zitten. Maar hun opvolger Adri Koster duidelijk minder. Ik kreeg een zware achillespeesblessure en na een lange revalidatie heb ik nog één jaar bij Roda JC gespeeld, maar heb nooit meer mijn oude niveau gehaald.
Via Theo van Oppen ben ik toen gaan voetballen bij SV Limburgia op het complex aan de Venweg in Brunssum. Daar heb ik 3 jaar gespeeld, met Math Schaepkens gedurende die hele periode als trainer.
Ik werd benaderd door voetbalvereniging Lindeheuvel die toentertijd hoofdklasse speelde. Daar had ik als trainer de oudspeler van Roda JC John Pfeiffer. Na 1 jaar ben ik met John Pfeiffer voor een jaar meegegaan naar RKVCL in Maastricht waar hij trainer werd. Vervolgens heb ik 3 jaar bij hoofdklasser SV Meerssen gevoetbald, met onder andere Bert van Marwijk als trainer, om daarna mijn actieve loopbaan als voetballer af te sluiten bij BSV Limburgia. Op mijn 37e ben ik gestopt met actief voetballen. Bij Guus Vrancken, bij wie ik het laatste jaar speelde, trainde ik ook de A-jeugd van BSV Limburgia en werd assistent-trainer van hem. In die periode heb ik mijn TC 2 en 3 gehaald.”
Had je altijd al de ambitie om trainer te worden?
“Ja, dat heeft er altijd ingezeten. Mooi toch, om met jeugd bezig te zijn en spelers beter te maken, in de buitenlucht met elkaar werken aan een doel wat wij nastreefden. Lekker uitdagingen aangaan.”
Bij welke verenigingen ben je als trainer actief geweest?
“Nadat ik mijn diploma’s op zak had was voetbalvereniging Vijlen, dat in de vierde klas uitkwam, de eerste vereniging waar ik als trainer op eigen benen stond. Vervolgens naar BSV Limburgia als trainer van de A-jeugd en daarnaast jeugdcoördinator, en vervolgens was ik 2 jaar hoofdtrainer. Wij speelden toen in de 1e klasse.
Toen kwam mijn volgende uitdaging, RKSV Minor waar ik nu met mijn derde seizoen als trainer actief ben. We spelen in de 1e klasse en we zullen na de winterstop wat extra’s moeten brengen. Het eerste gedeelte van dit seizoen zijn wij geplaagd door blessures, soms hadden we acht basisspelers in de lappenmand, maar we hebben er met zijn allen het maximale uitgehaald. Nu is bijna iedereen fit en is ons doel om een prijsje te pakken. Dat zou mooi zijn voor de vereniging, en voor mij een mooi afscheid.”
Hoe kijk je terug op je tijd bij Minor?
“Het is een mooie warme vereniging. Goed georganiseerd, leuke mensen. En de vereniging is bezig met het maken van stappen naar nóg meer eigen identiteit. Ze benaderen bijvoorbeeld oud-spelers om een bijdrage binnen de vereniging te gaan leveren. Bijvoorbeeld als jeugdtrainer, of om spelers die uit hun jeugd afkomstig zijn en elders op hoger (jeugd)niveau hebben gespeeld, weer terug te halen om deel te laten uitmaken van de selectie. Ik vind dit een positieve ontwikkeling.”
En dan komt EHC/Heuts…
“Ja. Dan krijg je een uitnodiging voor een gesprek. Ik had zelf tijdens het eerste gesprek al een goed gevoel. En nadat we nog eens met elkaar gesproken hadden kreeg ik het bericht waarin EHC/Heuts het vertrouwen in mij als trainer voor het volgende seizoen uitsprak. Dat was voor mij een mooi bericht, als trainer kom je weer een stapje hoger, en dat zie ik als promotie voor mij. Ik heb een goed gevoel bij de vereniging, de uitstraling, de spelers van het eerste team die al jaren met elkaar samenspelen, de insteek om volgend seizoen waar mogelijk jeugd door te schuiven. En om volgend seizoen, bij het 100-jarige bestaan, mogelijk bij de eerste vijf te eindigen. Daarbij komt nog eens dat EHC/Heuts een begrip in de regio is.”
Nu breken er drukke tijden tijden aan, je gezin, werk, RKSV Minor en EHC/Heuts…?
“Ja, dat zijn de gevolgen van de keuzes die je zelf maakt. Maar het is geen enkel probleem voor mij. Ik wil mijn werk bij RKSV Minor, als het even lukt met een prijs afsluiten, en na 3 seizoenen met een goed gevoel afscheid nemen van deze prachtige vereniging. En daarnaast beginnen bij EHC/Heuts, de voorbereidingen, de gesprekken en alles wat erbij hoort. Voor mij hoeft dat alles geen probleem te zijn. Het is toch mooi om op diverse fronten actief te zijn?!”
En dan de vragen van …..
1. Karakter?
Uiteraard ambitieus en perfectionistisch.
2. Levensmotto?
Geniet, en heb plezier in je leven.
3. Bewondering voor?
Mijn vader die altijd komt kijken, mijn echtgenote Marit en onze dochter Julia die altijd achter mijn keuzes staan.
4. Spijt van?
Nergens, ik heb mijn beslissingen bewust genomen.
5. Angst voor?
Om niet meer te kunnen genieten en plezier te hebben!
6. Hobby’s?
Mijn gezin en voetbal.
7. Ambities?
Om het hoogst haalbare te bereiken zowel privé, als op het werk als ook in de sport.
8. Carnaval of wintersport?
Je zult het niet geloven, ik ben op de 11e van de 11e geboren maar ik heb helemaal niets met carnaval!
9. Slechte eigenschap?
Om datgene van een ander te verlangen wat ik ook van mijzelf verlang.
10. Schouwburg, boek of film?
Voor mij schouwburg.
11. Avondje stappen of etentje?
Etentje.
12. Bier, water of wijntje?
Wijntje.
13. Wie zijn je voorbeelden?
Ber Lejeune en Bert van Marwijk. Niet alleen de oefenstof van Bert van Marwijk maar vooral de aandacht die hij gaf aan de spelers, zijn humor, je was zelfs bang om op de training fouten te maken en dat bracht wel resultaat.
14. Krijg inspiratie van?
Van enthousiaste en gemotiveerde mensen.
15. Wat zou je absoluut nog eens willen doen?
Een wedstrijd spelen in een volgepakt stadion.
16. Ultieme doelstelling?
Om op een gezonde en leuke manier oud te worden en mijn hobby’s te kunnen blijven bedrijven.
17. Tot slot waar zien we je over 10 jaar?
Hier weer aan tafel voor het maken van een interview.
Wij zijn aan het einde van ons gesprek dat voorbij is gevlogen. We spraken met een evenwichtige en gedreven persoonlijkheid die vol passie vertelde over wat naast zijn gezin de grootste hobby is, voetbal. Hij gaf heel duidelijk aan waar zijn ambities liggen en hoe hij zijn doelen wil bereiken. Het is een teamspeler met een brede kijk op de maatschappij.
Wij danken Gerard voor het leuke en prettige gesprek, wensen hem al het goeds bij wat hij ook maar gaat doen.