Natuurmonumenten start binnenkort met een selectieve kap van naaldbomen in het Imstenraderbos. Hier zijn meerdere naaldbomen ernstig aangetast door de droogte van de afgelopen 2 jaar en door de vraatwerkzaamheden van een veel voorkomende keversoort, de zogenaamde letterzetter.

Hierdoor sterven de naaldbomen snel af en worden ze ook breukgevoelig. Daarom is Natuurmonumenten genoodzaakt om de onveilige Fijn- en Douglassparren langs de wegen en paden in het Imstenraderbos uit veiligheidsoverwegingen te vellen.

In twee percelen van dit bos tussen de Zandweg en de Imstenraderweg, worden aangetaste Fijn- en Douglassparren geselecteerd en gekapt. Rondhout en takhout worden afgevoerd en in de winter zorgt Natuurmonumenten voor nieuwe aanplant van vervangende loofboomsoorten zoals eik, beuk, iep, velddoorn en hazelaar. Het betreft hier geen kaalslag maar een selectieve dunning als onderdeel van de vastgestelde natuurvisie.

De verwachting is dat de aannemer eind november begint en 7 werkdagen nodig heeft.

De zogenaamde letterzetter draagt sterk bij aan het verval van de afstervende bomen en veroorzaakt daardoor onveilige situaties voor de bezoekers van het bos. De letterzetter is een kleine kever die gaatjes boort in de bast van een boom. Onder de bast worden eitjes afgezet die later larven worden. De larven vreten in een mooi symmetrisch patroon (zoals een letterzetter) de houtstructuur in de stam weg. Deze larven worden tenslotte weer kevers die uitvliegen, op zoek naar nieuwe bomen. Letterzetters komen alleen voor in naaldhout. Met name de Fijnspar is hiervoor gevoelig, maar ook andere naaldbomen zoals Grove den, Douglasspar en Lariks kunnen vatbaar zijn voor dit insect. Natuurmonumenten kiest niet voor bestrijding van dit insect en beschouwt het aandeel van dit diertje als een onderdeel van het natuurlijke proces in de bossen.

Waar mogelijk laat Natuurmonumenten zo veel mogelijk dood hout graag achter in het bos. Dit dode hout - liggend of staand - biedt onderkomen en voedsel aan allerlei insecten, schimmels en vogels. Maar als de dode bomen in de nabijheid van wegen en paden staan zijn is de bosbeheerder genoodzaakt uit veiligheidsoverwegingen de bomen te vellen.