Roda JC is springlevend en bouwt aan een nieuwe toekomst. Dat zegt Carel Bouckaert namens de G7, de groep ondernemers die de afgelopen maanden in alle stilte in het Parkstad Limburg Stadion orde op zaken heeft gesteld.
“Er moet nog heel veel gebeuren, we zijn er nog lang niet. Maar wij durven wel te beweren dat er een fundament ligt voor een gezond Roda. Voor een club op het hoogste niveau. Het is nu aan de supporters en sponsors om ons te vertrouwen, om ons te steunen. Zonder hen zijn we nergens.”
Voetbalclub bestaat bij gratie van mensen die naar het stadion komen
Carel Bouckaert, tot voor kort algemeen directeur bij VDL Nedcar in Born, is een nuchter man. Een manager van het type hands-on, wars van schreeuwen, grootspraak en valse beloftes. Hem zul je niet horen zeggen dat Roda volgend jaar in de eredivisie speelt. En misschien ook wel niet in het seizoen 2019-2020. Maar in zijn oproep voor steun aan Roda JC klinkt emotie door. “Een voetbalclub bestaat bij de gratie van de mensen die naar het stadion komen, naar de wedstrijden en de trainingen. Zíj zijn Roda; niet wij, niet het bestuur, niet de commissarissen. Mijn grootste angst is dan ook dat de supporters Roda de rug toekeren, geen kaartje meer kopen. Ik begrijp het, ze zijn hier in Kerkrade niet verwend de laatste jaren. Er is veel misgegaan, er zijn miljoenen euro‘s verbrand. En toch ben ik, zijn wij, overtuigd dat deze club toekomst heeft. Ik roep de supporters dan ook op om Roda te helpen en vooral te blijven komen. Om de spelers en de technische staf een nieuwe kans te geven.”
Zijden draadje
Direct na de degradatie in mei hing de toekomst van Roda JC aan een zijden draadje. De man met misschien wel het grootste Roda-hart ooit, Frits Schrouff, gaf aan dat hij niet langer de financiële gaten wilde dichten. Na ruim zeventien miljoen euro was het mooi geweest. De financiële injectie van zakenman en beoogd aandeelhouder Aleksei Korotaev was vanwege juridische procedures en een zakelijk conflict in Dubai onzeker. “En dan moet je na een degradatie ook nog eens enorm snoeien in de begroting”, zegt Jan Baggen, eigenaar van Cadac Group en lid van de G7. “Beduidend minder tv-rechten, minder sponsoring. Terwijl je diverse contracten moet nakomen. Roda zat in een penibele situatie, absoluut. De stekker had er zomaar uit gekund.”
Reden voor het bestuur om een beroep te doen op het regionale bedrijfsleven. Door deze oproep is een groep van zeven personen ontstaan, kortweg de ‘G7’, die op basis van hun bedrijfservaring het tij bij Roda proberen te keren. Samen goed voor de nodige miljoenen en een nieuwe toekomst. “Dat is een misvatting”, zegt Bert Peels. “Wij zijn er niet om financiële gaten te dichten of om geld neer te leggen voor een trits spelers. Juist dáár is het de laatste jaren fout gegaan. Er zijn hier vele tonnen gespendeerd aan spelers die geen minuut in het veld hebben gestaan. Nee, onze taak was en is de organisatie gezond maken. Een solide fundament onder de club leggen. Natuurlijk, het mag ons ook wat kosten. Misschien trekken we wel de beurs, maar alleen als dat het doel op de langere termijn dient.”
Cultuur
Jan Baggen knikt. “Geld uitgeven is geen kunst. Het stoppen in een bodemloze put, dat is een heel ander verhaal. Ik ga niet met modder gooien of mensen diskwalificeren. Hier is door veel mensen goed werk geleverd. Door de jaren heen zijn echter ook grote fouten gemaakt. Er vloeit te veel geld weg naar onduidelijke doelen, business seats en stoelen worden weggegeven in plaats van verhuurd, sponsorgelden lekken weg. Het gaat om een cultuur, om tientallen zaken die anders moeten. En daar hebben we de laatste zes weken keihard aan gewerkt. We hebben pijnlijke keuzes gemaakt, er zijn mensen ontslagen, van de zittende personeelsleden wordt veel gevraagd. Ook wij zien bijvoorbeeld een man als Ger Senden die altijd met hart en ziel voor Roda gestreden heeft niet graag vertrekken, maar er wordt nu wel op elke euro gelet. Anders is er straks helemaal geen Roda meer. Eerste succes was het los krijgen van de door Korotaev beloofde twee miljoen euro die bij een notaris geparkeerd stonden. Hiermee konden we de eerste nood lenigen en niet nóg eens Frits Schrouff om geld vragen.” Die gelukkig wel betrokken blijft als supporter en sponsor.”
Zakelijk
Is het lek boven? Zijn alle hobbels gladgestreken? Er zijn meters gemaakt, geeft Bert Peels aan. “Elke organisatie, of dat nu een bedrijf of een voetbalclub is, functioneert alleen als de zaken goed en duidelijk geregeld zijn. We zijn op de goede weg. Diverse zaken zijn opnieuw op poten gezet, de begroting krijgt vorm. Natuurlijk wordt er pijn geleden. We moeten van mensen afscheid nemen, het is gedaan met de cadeautjes, gunsten en vage afspraken. Wij benaderen de organisatie zakelijk. Wij kunnen dat omdat we verder geen binding of belangen hebben. Wel liefde voor de club, maar zeker geen eigen belang.”
Jan Baggen is de eerste om dat te beamen. “Vroeger kwam ik veel in het stadion, samen met mijn schoonvader. De laatste jaren ben ik de belangstelling voor het voetballen een beetje verloren. Toch was ik wel gestreeld toen Carel mij belde of ik mee wilde doen. Laten we eerlijk zijn: Roda is toch een begrip, een icoon in deze regio. Precies zoals SP-voorzitter en Ron Meijer het onlangs in De Limburger verwoordde. Een bedrijf ook dat we niet zomaar aan zijn lot mogen overlaten. Het fundament is dun, maar wordt elke dag sterker. Nu nog de supporters en de sponsors over de streep trekken en wij geloven weer in een duurzame toekomst voor Roda.”
Solide
Goed, de organisatie is bijna op orde. Hoe vertaalt zich dat op het veld? Is Harm van Veldhoven, technisch directeur en tijdelijk algemeen directeur, ook zo optimistisch?
“Allereerst, ook ik ben ervan overtuigd dat de organisatie solide moet zijn om te kunnen presteren in het veld. Tegelijk ga ik geen beloftes of voorspellingen doen. We moeten het rooien met veelal jonge jongens, aangevuld met talenten uit onze academie. Ik stel vast dat we versterkingen nodig hebben, de selectie is smal. Ik ga daar echter niet voortdurend op hameren. We gaan de competitie in en na een half jaar maken we de balans op. Wezenlijk is plezier in het spel, het zelfvertrouwen en teamspirit zodat mensen weer de ware identiteit van Roda kunnen herkennen. We willen spelen met passie. Langzaam maar zeker zie ik dat groeien. Het is een begin van een lange weg naar de eredivisie, naar een stabiele club. Wat dat betreft ben ik blij met de G7, zij zorgen ervoor dat ik op het veld mijn werk kan doen. En ja, we botsen soms, zijn het niet over alles eens. Maar we slaan dan niet met de deuren, we komen er samen uit.”
Eigen kracht
Blijft de vraag wat als Aleksei Korotaev alsnog met extra miljoenen naar Kerkrade komt. Jan Baggen kan daarin kort zijn. “Dat zou geweldig zijn, zeker. Maar voorlopig gaan we uit van eigen kracht. En mocht er geld komen, dan zou ik dat niet direct uitgeven. Het gaat om gezondheid op de lange termijn, om een goede jeugdopleiding, kortom om dat stevige fundament. En om een stabiele en stevige achterban.”
En op die laatste doet Carel Bouckaert een dringend beroep. “Koop die seizoenkaart, kom naar het stadion! Spijt gaat u er niet van krijgen. Elke euro van supporters en sponsors kunnen we investeren in de club, in het team. Elke vorm van steun maakt ons sterker.Wij doen er in ieder geval alles aan om van Roda weer die trotse club te maken. Rijp voor het hoogste niveau.”