Hij is als trainer momenteel bezig met zijn derde seizoen bij WDZ, waar hij zich goed thuis voelt. Een mooie club, goede mensen, een vereniging met een eigen cultuur. Toch besloot hij om het komende seizoen een nieuwe uitdaging aan te gaan. Hij gaat aan de slag als trainer bij de huidige koploper in de 5e klasse B, KVC Oranje, in zijn woonplaats Kerkrade.
Wie is Paul van Putten?
Geboren in Kerkrade op 11 augustus 1964, gehuwd met Jacqueline. Samen hebben wij een zoon Yop (13), en we wonen in Kerkrade.
Opleidingen?
“Na de middelbare school ging ik een opleiding in de verpleging volgen bij het St. Jozeph ziekenhuis in Kerkrade, intensive care verpleegkunde. Gevolgd door een opleiding management, en heb leiding gegeven op diverse afdelingen.”
En op dit moment?
“De laatste 15 jaar heb ik een leidinggevende functie bij de opleidingen aan de Zuyderland academie. Met name de procesbewaking leerklimaat, leerlingen en stagiaires.”
Gevoetbald bij?
“Tot mijn veertigste heb ik in competitieverband gespeeld bij Chevremont, en ik speel nu nog steeds bij de veteranen van Chevremont. Dat is leuk, en ik voel me fit en het is een stukje ontspanning. Jammer is wel dat een aantal generatiegenoten gestopt is met voetballen bij de veteranen van Chevremont.”
Welke trainers heb jij meegemaakt en wat heb je van ze geleerd?
“Bij de senioren waren dat Jo Quadvlieg, Theo Caenen, Math Schaepkens en Nico Perez. En wat ik van ze geleerd heb? Kijk, iedere trainer had zijn eigen kwaliteit. Maar de rode draad bij alle trainers was toch wel dat ze een hecht team wilden smeden dat voor elkaar door het vuur ging. Daarbij ook kijkend naar kwaliteit, en naar spelers die hard willen werken met de wil om te winnen. Dat alles gestaafd op discipline. Dat waren dan meteen de kenmerken die pasten en nog steeds passen bij de voetbalvereniging Chevremont.”
Wanneer werd het voor jou duidelijk dat je trainer wilde worden?
“Die gedachte leefde al lang bij me. Vanaf mijn jeugdjaren wilde ik al coach worden. Ik was jeugdleider toen ik 16 jaar was, naast mijn actieve voetbal. En dat begeleiden van de jeugd ben ik tot mijn veertigste blijven doen. Toen ik als actief speler stopte werd ik trainer van het tweede team, en na een paar jaar een treedje hoger als trainer van het eerste team van Chevremont. We slaagden er toen in om van de 4e naar de 1e klasse te promoveren.”
Maar ondanks deze successen nam je toch het besluit om stoppen als trainer bij Chevremont?
“Klopt, daar denk ik nog weleens aan. Weet je, als je zolang bij een vereniging bent dan mag je spreken over clubliefde, en na al die jaren kwamen er vanuit de spelersgroep signalen dat wanneer ik als trainer zou blijven, enkelen van hen zouden overwegen om de vereniging te verlaten. Het was een lastige situatie, maar uiteindelijk heb ik een besluit genomen in het belang van de vereniging. Ik ben toen gestopt. En wat bleek aan het eind van dat seizoen? De spelers die hadden aangegeven hun vertrek te overwegen als ik zou blijven, zijn toen alsnog vertrokken. Daar heb ik veel moeite mee gehad. Nu zie ik het als een leermoment, een belangrijke les voor mij persoonlijk. Dat ik toen meer voor mijzelf had moeten opkomen. Maar ja, clubliefde hè!”
Welke trainersdiploma’s heb je?
“Dat is wel al wat jaren geleden, maar nadat ik het C-diploma (het huidige TC-3) had gehaald, heb ik ook nog diploma UEFA-B gehaald.”
Bij welke verenigingen ben je trainer geweest?
“Zoals al gezegd zijn dat er tot nu toe maar twee. Een lange periode bij Chevremont, en nu ben ik bezig aan mijn derde seizoen als trainer bij WDZ. En dan ga ik komend seizoen aan de slag bij KVC Oranje.”
Hoe kijk je terug op je periode bij WDZ?
“WDZ is een mooie vereniging met een sociaal karakter, dat kenmerkt deze vereniging. Een vereniging met een eigen cultuur. Ik heb altijd de waardering geproefd van het bestuur, de leden, spelers en de supporters. Zeer correcte mensen. Daarnaast zijn de faciliteiten bij de vereniging heel goed. Neem het vorig seizoen, toen we degradeerden van de derde naar de vierde klasse. Ze spraken toen toch het vertrouwen in mij uit. En dit seizoen bivakkeren wij in de middenmoot, samen met een aantal verenigingen. Ik heb dan ook met pijn in mijn hart de keuze gemaakt om de vereniging WDZ aan het eind van het seizoen te verlaten. Maar tot dat moment ligt mijn focus bij WDZ, om aan het einde van het seizoen afscheid te kunnen nemen van een stabiele vierde klasser!”
Maar waarom dan toch je beslissing om WDZ aan het eind van het seizoen te verlaten?
“Kijk, ik heb enorm veel respect voor de vereniging WDZ. En ik heb lang nagedacht wat te gaan doen het volgende seizoen. Ik heb eens kritisch naar mij zelf gekeken en mij de vraag gesteld of ik het volgende seizoen door moest gaan. Wat zou mijn toegevoegde waarde dan nog kunnen zijn? De visie van de vereniging is heel helder: spelen met eigen spelers, dus binnen hun cultuur, dat moeten ze ook zo houden. Dat is het mooie aan deze vereniging. Maar of ik met de spelers in het nieuwe seizoen een volgende stap kan maken, daar had ik mijn twijfels over. En dan vind ik dat je eerlijk moet zijn naar de vereniging en dit kenbaar moet maken, want dat getuigt in mijn ogen van wederzijds respect. En ik kan iedere trainer adviseren om bij deze prachtige club te gaan trainen als ze de kans daartoe krijgen.”
Dan vind je de nieuwe uitdaging bij KVC Oranje? Waarom KVC Oranje?
“Laat ik voorop stellen dat een uitdaging voor mij tevens inhoudt om het maximale uit die uitdaging te halen. Dat hoeft niet per se 2e klasse te zijn. Nee, ook bij verenigingen die in een lagere klasse spelen kun je die vinden. Als het maar uitdagingen zijn.
En waarom kom ik dan bij KVC Oranje? Deze vereniging is een van de oudste voetbalvereniging in Kerkrade. Ik ken die vereniging vrij goed. Zij hebben een eigen visie, het op eigen kracht bereiken van het maximale. In die visie kan ik mij helemaal vinden. Een goed gestructureerde vereniging ook, met een goede jeugdafdeling. Daarnaast is bij de spelers voldoende potentieel aanwezig, en natuurlijk de Kerkraadse mentaliteit. Ik heb een goed gevoel bij mijn keuze voor KVC Oranje.”
Er breken nu dus drukke tijden voor je aan: gezin, werk, WDZ en KVC Oranje?
“Weet je, ik kan er wel mee omgaan. Heel belangrijk is dat het thuisfront voor de volle 100% achter mij staat. Dat is ook altijd al zo geweest, ik krijg alle ruimte van mijn echtgenote Jacqueline.” En voegt hij er lachend aan toe: “Volgend seizoen kan ik op mijn fiets naar de trainingen, dat is ook weleens lekker.”
En dan de vragen van …..
Karakter?
Integer, doelgericht, vriendelijk, relativerend, ik weet wat ik wil, en ben krachtig in mijn visie.
Levensmotto?
Pluk de dag, en haal het maximale uit jezelf en uit anderen.
Bewondering voor?
Voor mensen die met hart en ziel werken!
Spijt van?
Spijt is een groot woord. Ik heb mijn keuzes gemaakt op basis van informatie. En als ik een ding mag noemen waar ik spijt van heb, dan is het zoals al eerder gememoreerd mijn beslissing om uit clubliefde te stoppen als trainer bij Chevremont. Ik had toen meer aan mijzelf moeten denken, dan had ik een 1e klasser getraind.
Angst voor?
Dat er iets kan gebeuren met mijn gezin, met echtgenote Jacqueline en zoon Yop. Ik sta hier wel vaker bij stil.
Hobby’s?
Naast voetbal het bezoeken van concerten, ik houd van blues, soul en funk muziek.
Ambities?
Om het maximale uit de groep te halen waarmee ik werk. Met de hoop dat de mensen aan mij terugdenken als iemand die positief in het leven stond en het maximale eruit heeft gehaald.
Carnaval of vakantie?
Vakantie, en dat kunnen diverse bestemmingen zijn. Lekker weg met mijn gezin, en genieten van de momenten met hen. Nee, voor mij de laatste jaren geen carnaval.
Slechte eigenschap?
Ik mag wel meer attent zijn, mensen meer aandacht geven, af en toe een schouderklopje uitdelen.
Schouwburg, boek of film?
Schouwburg, en dan voor muziek of cabaret.
Avondje stappen of etentje?
Tegenwoordig etentje, maar alles in evenwicht, niet iedere week een etentje of avondje stappen.
Bier, water of wijntje?
Biertje.
Wie zijn je voorbeelden?
Muzikaal heb ik respect voor Prince, volgens mij heeft hij het maximale bereikt. En in de voetballerij, trainer Ron Jans, een man van down-to-earth, en Alex Pastoor.
Krijg inspiratie van?
Van mensen die met passie werken.
Wat zou je absoluut nog eens willen doen?
Mijn trainerscarrière willen afsluiten bij mijn grote liefde, voetbalvereniging Chevremont.
Ultieme doelstelling?
Zolang mogelijk samen zijn met mijn echtgenote Jacqueline, we zijn reeds 33 jaar samen, en met zoon Yop.
Waar zien we je over 10 jaar?
Dan ben ik 62 jaar. Ik hoop dan nog steeds actief te zijn in de voetbalwereld!
Wij spraken met Paul van Putten. Niet alleen trainer, ook een realist die midden in het leven staat, zelfkritisch is. Iemand die nadenkt over de dagelijkse dingen in het leven en over de toekomst. Niet alleen van hem, maar ook die van zijn gezin.