Hij was wethouder in Heerlen, gemeenteraadslid namens de PvdA in Heerlen, 17 jaar voorzitter van de Heerlense voetbalvereniging RKHBS en medeoprichter van en vrijwilliger bij de Stichting Jeugdcarnaval Heerlerbaan.
Tijd om kennis te maken met onze gast van vandaag, full-time Heerlenaar Pé Diederen.
Ik ben een geboren en getogen Heerlenaar. Ik ben in 1954 geboren, en woon nog steeds op korte afstand van mijn ouderlijk huis. Ik ben al 34 jaar getrouwd met Marjo afkomstig uit Waubach. Samen hebben wij een zoon Luc van 34, die met zijn vriendin in Zwitserland samenwoont, en een dochter Nicole. Zij woont met haar vriend en dochter Ella bij ons om de hoek op Heerlerbaan. Luc ondersteunt bedrijven op het gebied van personeelsmanagement en Nicole werkt in het speciaal onderwijs.
Na de lagere school ben ik naar het gymnasium van het Bernardinuscollege gegaan. Daarna volgde ik de bestuursacademie waar ik de opleiding gevolgd heb voor hoger bestuursambtenaar. Met nadruk op de disciplines recht, economie en bestuurskunde. Dat betekende voor mij 6 jaar blokken in mijn vrije tijd. En ook nog één jaar de opleiding managementleergang voor gemeenten bij Publiek Domein.
Voorop gesteld, ik ben van origine een gemeentemens. Toen ik uit militaire dienst kwam begon ik met werken op de administratie van de gemeentepolitie, en later bij de sociale dienst in Heerlen. Daarna ben ik in 1980 overgestapt naar de gemeente Ubach over Worms, die in 1982 opging in de gemeente Landgraaf. Daar was ik onder andere als hoofd bestuurlijke en juridische zaken verantwoordelijk voor veiligheid en evenementen. Denk aan de Enecotour, de concerten van de Rolling Stones en Pinkpop.
Vanaf 2001 had ik de leiding over 4 afdelingen en het bedrijfsbureau, en nog steeds de verantwoordelijkheid voor de evenementen.
In september 2007 werd ik wethouder in de gemeente Heerlen, met de portefeuilles cultuur en financiën. Vooral de portefeuille financiën was een verhaal apart. "Sinds we getrouwd zijn beheert mijn echtgenote Marjo onze financiële huishouding. En dan krijg je ineens binnen je wethouderschap de verantwoordelijkheid over meer dan 300 miljoen euro."
Daarna ben ik aan de slag gegaan als hoofd bedrijfsondersteuning van de gemeente Stein. Gevolgd door een nieuwe uitdaging: CEO van de stichting WK wielrennen op de weg Limburg 2012. En momenteel ben ik, sinds maart 2013, directeur van het Huis voor de Kunsten Limburg.
Daarnaast ben ik ook nog actief als ambassadeur van de Limburgse Design Associatie, secretaris jeugdcultuurfonds Limburg en voorzitter van de sectie voetbal Heerlen.
Hij gaf het bij het begin van het gesprek al aan. Pé Diederen is een wereldburger, en dat de mensen 'denken dat ik goed kan lullen'. En inderdaad, eenmaal warm gedraaid en op stoom, passeren de geweldige ervaringen van Pé Diederen in rap tempo de revue. Over zijn tijd bij de gemeente Landgraaf. Het meedenken en de gemeentelijke verantwoordelijkheden die vanaf het eerste Pinkpop-festival in Landgraaf ingevuld moesten worden. De discussies tussen voor- en tegenstanders. Twintig jaar lang was hij nauw betrokken bij de evenementen, had hij de eindverantwoordelijkheid over onder andere de veiligheid, het parkeren, de aan- en afvoer van de bezoekers, en de reiniging. Alle gemeentelijke verantwoordelijkheden, kortom. Niet alleen bij Pinkpop, ook bij wielerevenementen als de Ronde van Nederland of de Enecotour.
Die combinatie van Pinkpop met wielerwedstrijden is overigens geen toeval. Want door Pinkpop hoorde en kende iedereen op een gegeven moment weliswaar de naam Landgraaf, maar niet iedereen wist waar dat Landgraaf lag. Daarom haalde de gemeente heel bewust een bekende wielerwedstrijd naar Landgraaf, want dan kom je ook op allerlei kaarten te staan. Pé Diederen haalt in die context de anekdote van Frank Rijkaard aan, die op een foto aan de poort van het Burgemeester Daemen Park in Geleen staat om Pinkpop te gaan bezoeken, terwijl dat evenement toen al een aantal jaren in Landgraaf plaatsvond.
"Ik heb met ontzettend veel plezier in Landgraaf gewerkt. Maar helaas heb ik daar ook mijn grootste trauma opgelopen. Het was Pinkpop gelukt om Guns 'n Roses te contracteren. In de jaren negentig misschien wel de grootste popgroep ter wereld. Zij zouden op de zaterdag komen optreden, en binnen anderhalf uur waren er 70.000 kaartjes verkocht. Vanwege dat succes en massale belangstelling vroeg de organisator om deze band ook op zondag nog een keer te mogen laten optreden. Maar de gemeente weigerde dat verzoek, met als resultaat dat ze helemaal niet zijn gekomen!! En weet je, daar word ik soms nog wel eens gillend wakker van!"
Over die tijd als wethouder kreeg ik destijds het mooiste compliment van de toenmalige burgemeester Gresel. Hij maakte de opmerking: "Wat ben jij toch een verrekte opportunist!" Dat was voor mij een groot compliment, want in mijn ogen is een opportunist niemand meer of minder dan iemand die kansen pakt.
Als Heerlenaar vind ik in Heerlen een goede atmosfeer hangen en een juiste mentaliteit. Neem de murals. Ons theater is nationale top. Cultura Nova, het Cultuurhuis, Zeezicht, IBE, de Raboronde, de Urban Race, Park City Live, Tango Brutal, IBA Parkstad. Slechts een greep uit de ontzettend vele grote en kleine activiteiten op allerlei gebied.
Alleen zal Heerlen moeten oppassen om niet teveel te gaan structureren. Dat gaat ten koste van de creativiteit en inventiviteit van de burgers. Er moet ook ruimte zijn voor de rafelranden van de samenleving, want daar ontstaan vaak de meest waardevolle initiatieven. En nog even terug in het verleden en terug naar het wielrennen, ook tijdens het WK wielrennen heeft Heerlen zich op een bijzondere manier gemanifesteerd met tal van nevenprogramma's.
Naast mijn loopbaan ben ik 30 jaar lid van de PvdA, maar ik ben op dit moment niet meer politiek actief.
Hoe je directeur van het Huis voor de Kunsten Limburg wordt? In mijn functie als wethouder ging ik op bezoek bij het Huis voor de Kunsten Limburg. De toenmalige directeur vertelde me toen niet alleen dat ik de eerste wethouder was die op werkbezoek kwam, maar gaf me ook uitvoerige uitleg over wat de activiteiten van het Huis voor de Kunsten Limburg behelsden, en over zijn werkzaamheden als directeur. Bovendien gaf hij me te kennen dat hij niet meer zo lang hoefde te werken. Dat laatste was niet aan dovemans oren gezegd. Toen ik jaren later na het WK wielrennen op zoek moest naar een andere baan kwam uitgerekend die vacature op mijn pad. Als geroepen, als het ware.
Het HKL ondersteunt in heel Limburg vooral amateurs die binnen het totale gebied van de cultuur actief zijn. Zowel door het beschikbaar stellen van het netwerk van het HKL, alsook financieel. Dat doen we met een geweldig team van medewerkers/ medewerksters. Het voert te ver om hier nu alles in detail te vertellen, wie meer wil weten raad ik aan om onze site te bekijken.
Tijdens het interview kwamen diverse 'stellige one-liners' ter tafel. "Die komen uit mijn bijbel", zegt Pé Diederen. Als afsluiting van dit gesprek hebben we enkele van deze "Diederiaanse levenswijsheden' op een rijtje gezet:
Generalist, sociaal, open, vasthoudend, ambitieus, empathisch, leergierig en bescheiden.
Geluk wordt bepaald door de mate waarin je iets voor anderen betekent.
Mensen die heel succesvol zijn maar daarbij toch met beide benen op de grond zijn blijven staan.
Nergens. Je moet vooral door ervaringen leren, helaas zijn de beste leermomenten in je leven de slechtere/negatieve ervaringen en niet je successen.
Dat ik mijn kinderen of kleinkinderen overleef.
Trap bij Snowworld beklimmen, mountainbiken (ik ben op mijn 61e nog over de kop geslagen met mountainbiken en met de ambulance afgevoerd), wandelen, lezen, samen met mensen iets tot stand brengen.
Heel lang nog iets kunnen betekenen voor mijn familie en de mensen in Heerlen.
Ik hoop, hoe klein dan ook, dat ook door mij de wereld een beetje beter is geworden.
Doorschieten in mijn goede eigenschappen. Ieder mens is uniek door combinatie van 4 à 5 specifieke eigenschappen die hij/zij heeft.
Boek, het laatst gelezen “het Geluk van Limburg”.
Etentje, maar belangrijker dan wat op tafel staat zijn degenen met wie je aan tafel zit.
Bier, maar dan wel speciaal Belgisch bier en dan vooral de blonde.
Na een moment van overweging, terug in de tijd: J.F. Kennedy en Mahatma Ghandi.
Goed functionerende en blije medewerkers/medewerksters.
In eerste instantie was het antwoord 'Niets', maar daarna "Een rondreis door China'.
Als een dan nog steeds maatschappelijk actieve en bevlogen opa!
Aan dit gesprek begonnen met de stelling dat onze gast een 'fulltime Heerlenaar' is kunnen we aan het einde van deze ontmoeting met een bescheiden, bevlogen, open en zeer intrigerende ras-optimist dit artikel toch beter afsluiten met de uitgebreidere versie van deze stelling door Pé Diederen zelf: 'Naast fulltime Heerlenaar ben ik ook een Parkstedeling in hart en nieren!'