Limburg ziet voor Nederland kansen om aan te haken bij de economische kracht die zich over de grens ontwikkelt.
De provincie vraagt het kabinet dan ook om de relatie met onze buurlanden België en in het bijzonder met Duitsland, structureel te versterken en te verankeren in het rijksbeleid. Want niet alleen op economisch vlak zijn daarmee grote voordelen te behalen, ook op het gebied van onderwijs, kennisinfrastructuur, cultuur, toerisme & recreatie, sociale zaken, zorg en werkgelegenheid. En niet in de laatste plaats acht de provincie intensievere samenwerking wenselijk op het gebied van veiligheid en justitie.
…te beginnen met betere verbindingen
Randvoorwaarde om de banden met onze buren blijvend te versterken is het verbeteren van infrastructurele voorzieningen. De spoorgoederenverbindingen binnen Nederland richting Duitsland zijn al in belangrijke mate verbeterd, maar voor het personenverkeer is dat echter nog niet het geval. Daardoor is sprake van te lange reistijden met te veel overstaps en tussenstations. Ook moet het kabinet gaan zorgen voor directe verbindingen, hogere frequenties en de totstandkoming van hoge snelheidstrajecten richting Duitsland. Want alleen met een goede ontsluiting kunnen grensregio’s zich blijvend positioneren als een aantrekkelijk vestigingsgebied voor internationale en snelgroeiende bedrijven.
Ontwikkel een slim grensoverschrijdend energienetwerk
Ook de ontwikkeling van een slim energienetwerk dat zich over beide zijden van de grens uitstrekt en het gezamenlijk optrekken rondom het duurzame energievraagstuk vraagt volgens de Provincie Limburg om een actieve, bestendige relatie met Duitsland. Dat geldt ook voor een goede inpassing van windmolens in het landschap en in de nabijheid van (Nederlandse) bebouwing.
Maak werken en investeren over grenzen heen aantrekkelijk
Versterking van de kennisinfrastructuur in de grensregio’s, waar onderwijs- en onderzoekinstellingen steeds vaker en intensiever met Duitse en Belgische partners samenwerken, verdient in woord en daad volledige ondersteuning van het Rijk. Nu het wettelijk mogelijk is om meer onderwijs in buurtalen te volgen en grensprovincies dit volop stimuleren, is het Rijk aan zet om structurele bewustwording van de noodzaak tot het volgen van onderwijs in buurtalen te creëren.
Ook worden nu al de grensbarrières verminderd door het opzetten van grensinformatiepunten voor grensarbeiders. Voor deze en andere vormen van persoonlijke dienstverlening aan grensarbeiders is een structurele financiële bijdrage dan ook op zijn plaats om de ontwikkelkansen richting Duitsland te verdiepen. Verder is van belang dat er aandacht is voor eventuele negatieve grenseffecten, met name op het gebied van sociale zekerheid en fiscale zaken.