Vandaag ontmoeten we trainer Guido Leunissen, die afgelopen juni het trainersdiploma UEFA-A behaalde. Hij vindt het trainersvak prachtig en dat straalt hij ook uit, hij ademt voetbal, zonder de echt belangrijke zaken in het leven te vergeten.
Wie is Guido Leunissen?
“Ik ben geboren op 21 maart 1979, en woon momenteel in Geleen.”
Opleidingen?
“Na de lagere school ging ik naar het Atheneum in Geleen, om vervolgens in Heerlen de opleiding fysiotherapie te gaan doen. Vervolgens heb ik verschillende verdiepingscursussen gedaan, waaronder Personal Trainer en sportpsychologie.”
Maatschappelijke loopbaan?
“De laatste jaren ben ik deeltijd werkzaam bij het ‘Paramedisch Centrum Oud Geleen / BikeMedical: body and bike solutions’, en ik combineer dit met het werken als trainer-coach.”
Kun je in het kort je actieve voetbalcarriere schetsen?
“Tot mijn 18e jaar heb ik gevoetbald bij de verenigingen Kluis en Quick’08 uit Geleen (het huidige FC Geleen Zuid). Daarna ging ik voetballen bij SVM Munstergeleen, maar na de tweede wedstrijd tegen BSV Limburgia raakte ik zwaar geblesseerd. De voorste en achterste kruisband scheurden af. Ik heb toen 1 jaar gerevalideerd, iedere dag sporten, flink werken om weer te kunnen voetballen. Maar al die inspanningen hebben niet mogen baten, actief voetballen was voor mij voorbij!”
Dat zal de nodige persoonlijke impact hebben gehad?
“Ja, voetballen was en is een belangrijk onderdeel in mijn leven. Ik heb het een jaar lang verschrikkelijk moeilijk gehad. Ik zakte daardoor zelfs voor mijn eindexamen Atheneum, waardoor ik pas een jaar later de opleiding fysiotherapie kon gaan doen. Het was zelfs zo erg dat ik een half jaar helemaal niet meer op een voetbalveld ben geweest, ik had er heel veel moeite mee mijn vrienden en anderen te zien voetballen terwijl ik dat niet meer kon.”
Maar je moest verder, je was nog jong?
“Klopt. Op een gegeven moment kreeg ik een telefoontje van Harrie van Wylick of ik niet bij het toenmalige Sweijkhuizer Boys de A1 wilde komen trainen. Ik heb die kans natuurlijk met beide handen aangegrepen. En toen stond ik daar dus voor een groep spelers waarvan het gros maar 1 jaar leeftijdsverschil had met mij. Het eerste wat ik onder de knie moest krijgen was om overwicht op de groep te krijgen, en dat is in samenspel met de groep goed gelukt. Ik werd enorm enthousiast van het coachen.
Na 1 jaar werd ik benaderd door Harry Bovy van FC Geleen-Zuid voor een gesprek. De vereniging wilde de jeugdafdeling naar een hoger plan tillen, en of ik er iets voor voelde om daar als trainer aan mee te werken. Bij Geleen-Zuid heb ik toen 3 seizoenen de C- en de B-jeugd getraind. Inmiddels had de vereniging Ber Lejeune als coördinator/adviseur weten te binden. En hij is de man geweest die mij adviseerde om de trainerscursus TC3 te gaan volgen.
Vervolgens ben ik bij RKVV Almania te Broeksittard als trainer van de A-jeugd aan de slag gegaan en heb ik er ook als verzorger stage gelopen bij de toenmalige trainer, wijlen Al Ehlen. En daar heb ik ook mijn opleiding afgerond.
De volgende uitdaging was BSV Limburgia. Ik was er assistent-trainer, en trainde het 2e elftal en de A-jeugd. Eén seizoen onder leiding van trainer René Hofman, en 1 jaar Harry Thoma, niet de minsten. In het seizoen waarin ik met Harry Thoma werkte moest ik door ziekte-omstandigheden enige maanden het hoofdtrainerschap overnemen. Toen kwam voor mij de bevestiging dat ik in het trainersvak verder wilde. In het seizoen daarop, met trainer René Hofman, heb ik mijn diploma TC 2 gehaald.
Hoofdtrainer
Mijn eerste vereniging als hoofdtrainer was bij 4e klasser VV Puth. Het gaf een goed gevoel op eigen benen te staan en ik kon nog meer ervaring opdoen. Via Harry Thoma werd ik benaderd door SV Meerssen of ik daar assistent-trainer wilde worden en trainer van het 2e. Voor mij was dat weer een stapje hogerop. SV Meerssen was en is een grote vereniging. Bij die club ben ik met het 2e team gepromoveerd naar de reserve Hoofdklasse, waarna ze me vroegen dit te gaan combineren met het trainen van de B1, een talentvolle lichting. Dat blijkt nog wel tot op de dag van vandaag: er spelen momenteel diverse spelers uit dat team op het 1e van SV Meerssen.
Vervolgens heb ik 2 jaar bij VV Scharn gewerkt als coördinator/hoofd jeugd gecombineerd met het trainen van de A1 op landelijk niveau. Het was veel maar mooi werk bij een pracht club!
Rood Groen uit Vaals was de volgende club waar ik als hoofdtrainer aan de bak ging, zij speelden toen in de 5e klasse. We hadden een goed en leuk seizoen. Maar mijn ambities lagen hoger. Daarom een terugkeer naar SV Meerssen. De eerder genoemde B-jeugd stond op het punt om door te stromen naar de senioren. Ook bij SV Meerssen wilde ze de zelf opgeleide spelers een kans geven. Ze vroegen mij om bij dit proces in te stappen en mee te willen werken om het 2e team, dat te laag speelde, naar een hoger niveau te brengen en de spelers voor te bereiden op de mogelijke overstap naar het 1e team.
Daarna twee seizoenen trainer bij derdeklasser VV Hellas. Een sympathieke vereniging, waar ik werkte met een van de leukste groepen in mijn loopbaan tot nu toe. Maar op een gegeven moment liepen mijn ideeën over voetbal niet langer parallel met het ambitieniveau van de spelersgroep, en dan neem je een beslissing in het belang van je zelf, hoe lastig dat dan ook is. Daarnaast wilde ik ook stappen maken als trainer en zocht een nieuwe uitdaging. Maar nogmaals, een mooie tijd bij een warme club waaraan ik nog steeds leuke contacten heb overgehouden.”
Zijn er trainers waarvan jij geleerd hebt?
“Jazeker. Weet je, je leert van elke trainer iets positiefs, maar krijgt ook te maken met zaken die niet zo gesmeerd lopen. Maar Ber Lejeune als trainer was voor mij absolute top. Het analytisch vermogen van Harry Thoma was fenomenaal, Har Peulen leerde me alles simpel te houden, en Michel Smits van Geleen-Zuid verstond de kunst om een groep zo mentaal sterk en enthousiast te maken dat zij voor elkaar door het vuur gingen. En ik heb gezien dat je als duo-trainers, Wim Dusseldorp en Roel Coumans, het maximale uit elkaar weet te halen. Persoonlijk heb ik nog veel contact met Math Jongen van Scharn, en met Rudy Vinkenroye uit de Meerssen tijd.”
En wat was dan de volgende uitdaging?
“Dat zou dan de 2e klasser RVU worden. In de eerste gesprekken kwamen de doelstellingen ter sprake en zijn er afspraken gemaakt. Op basis van deze doelstellingen en afspraken heb ik in januari toegezegd om in het seizoen 2016-2017 bij RVU als trainer aan de slag te gaan. Jammer genoeg werd ik in april geconfronteerd met het feit dat het geen reële en haalbare kaart was. Ze hebben er echt alles aan gedaan om een en ander te faciliteren, maar ik heb aangegeven geen tovenaar te zijn. Hetgeen ze voor ogen hadden was een nobel streven, maar ik ben er vervolgens toch niet ingestapt.”
Dus een sabbatical?
“Ja helaas wel. Na de afzegging in april waren alle clubs al voorzien. Parallel was ik wel nog bezig met het afronden van mijn opleiding UEFA-A en liep ik stage bij Fortuna Sittard U 19. Maar gezien de omstandigheden (er was zwaar weer bij Fortuna) moest ik in januari op zoek naar een nieuwe stageplek. Ik zat op de cursus in Zeist met ook een aantal oud-profs waaronder Hans Kraay jr. en Danny Buijs, en die laatste was actief bij Kozakken Boys dat op het hoogste niveau speelde bij de amateurs. Via hem kon ik stage gaan lopen bij Kozakken Boys, waar ik veel ervaring heb opgedaan. Ik stond daar regelmatig ook zelfstandig voor de groep in aanloop naar de praktijkexamens.”
Dan haal je het diploma UEFA-A, wat een puike prestatie is, maar had je geen vereniging?
“Dat klopt maar dat was ook mijn keuze. Dan moet je niet jammeren maar vooruit kijken. Ik besloot toen voor mezelf om elke week zoveel mogelijk wedstrijden te gaan bekijken van de 3e klasse tot en met 2e divisie. Normaal traint een amateurclub op de vrijdagen, dus die kon ik nu ook benutten om de Jupiler League te volgen. Zo krijg je een goed beeld, en ben ik voornamelijk ook gaan kijken naar clubs waarbij ik het gevoel had dat ik daar in de toekomst wellicht aan de slag zou kunnen.”
En dan de nieuwe uitdaging?
“Zoals eerder aangegeven bezocht ik veel wedstrijden en had ik ook Minor een aantal keren aan het werk gezien. De laatste wedstrijd voor de winterstop stond SV Meerssen tegen Minor op het programma. Ik vernam dat de huidige trainer Gerard Douven aan zijn laatste jaar bezig was, en heb toen in een gesprek aangegeven dat ik interesse had in die job. Vervolgens ben ik in de sollicitatieprocedure terecht gekomen. Het eerste gesprek was met Pierre Winkelmolen en Jan Goffin, die al jaren betrokken zijn bij Minor en die een duidelijke visie gaven. Niet lang daarna volgde een gesprek met de afvaardiging van het bestuur. En het resultaat is bekend, het nieuwe seizoen ga ik aan de slag als trainer van RKSV Minor. Ik voldeed aan hun profielschets van de trainer die zij zochten.”
Wat zijn de ambities /doelstellingen?
“Die zijn helder en duidelijk. De vereniging is bezig met het verder creëren van een eigen ‘Nuther identiteit ‘. Er is een duidelijke visie over het aantrekken van oud-spelers die een bijdrage kunnen gaan leveren aan de vereniging, bijvoorbeeld als jeugdtrainer. In 2018 bestaat de vereniging 100 jaar. Dat is een mijlpaal, en natuurlijk een extra uitdaging om iets moois te gaan neerzetten. Er staat een goede organisatie, ik proef de wil om de doelstellingen te halen, men is duidelijk en ambitieus. Het vlaggenschip, maar zeker ook de andere elftallen en de jeugd binden, binnen een gezond ambitieniveau om zo hoog mogelijk te spelen.”
Ben je al begonnen met de voorbereiding?
“Er is nu regelmatig overleg met bijvoorbeeld de TC, we zijn aan het inventariseren. Welke spelers hebben we, welke spelers binnen de vereniging kunnen op goed amateurniveau voetballen en eventueel nog stappen gaan zetten, enzovoorts. Nuth is een nette gemeenschap en dat straalt de club Minor ook uit. Het zou mooi zijn om de jongens die graag bij Minor ballen ook volgend seizoen te binden, met hier en daar een versterking die een springplank zoekt, of iemand die wil proberen om op niveau zijn voeten te laten spreken. Maar de kern, die moet zo groot mogelijk zijn!
En weet je wat ik ook prettig vind, het werken met een TC. Het zijn mensen met een voetbalachtergrond, met een enorme ervaring ook als trainer, en die de vereniging door en door kennen. Dat zijn voor mij enorme pluspunten. Met elkaar de kennis delen, mooi toch!?”
En jouw persoonlijke ambities bij Minor?
“Om mij als trainer maar ook als mens door te ontwikkelen. Meedenken over de doelstellingen van de vereniging en het bereiken daarvan. Doorontwikkelen en stabiliteit vinden. Een herkenbaar stijl van voetballen neerzetten. Zorgen dat de mensen komen, en blijven komen kijken naar de vereniging. En vooruit kijkend: een stabiele 1e klasser te worden.
Ik stap er vol vertrouwen in en heb enorm veel zin in deze uitdaging!”
De vragen van …
1. Karakter?
Een echte ram, dat is ook mijn sterrenbeeld. En een rationalistische idealist.
2. Levensmotto?
Gezondheid, en het maximale eruit halen.
3. Bewondering voor?
Mijn moeder, op de manier waarop zij is omgegaan met haar ernstige ziekte. Zij heeft nooit geklaagd en is altijd voor ons blijven klaarstaan! Een vechter die nu weer kan tennissen en genieten van het leven.
4. Spijt van?
Niet echt spijt, maar ik had mij persoonlijk misschien iets meer kunnen profileren, maar ik ben niet iemand die graag op de voorgrond treed.
5. Angst voor?
Dat er iets gebeurt met je familie, vrienden.
6. Hobby’s?
Uiteraard voetbal; daarnaast fitnessen, film kijken, zwemmen en naar de sauna gaan.
7. Ambities?
Dat ik mij in mijn leven zo kan voortbewegen zodat ik er mijn voldoening uit kan halen.
8. Carnaval of wintersport?
Voor mij absoluut geen carnaval, daar heb ik helemaal niets mee!
9. Slechte eigenschap?
Ik kan moeilijk iets loslaten, ik blijf lang over zaken nadenken. En mijn veeleisendheid naar anderen toe.
10. Schouwburg, boek of film?
Film, daar kan ik van genieten.
11. Etentje of avondje stappen?
Etentje en dan avondje naar de bioscoop.
12. Wijn, water of biertje?
Watertje.
13. Krijg inspiratie van?
Als je resultaten ziet uit processen die er zijn uitgezet, dat spelers in de praktijk brengen waar we gezamenlijk aan gewerkt hebben. Groepsplezier.
14. Wat zou je absoluut nog eens willen doen?
Vroeger wilde ik de studie ALO of psychologie volgen, dat is er niet van gekomen. Maar een opleiding psychologie, ja die zou ik nog wel eens willen volgen.
15. Ultieme doelstelling?
Mijn ultieme doelstelling is om ooit nog eens een gezin te stichten met kinderen.
16. Wie zijn je voorbeelden?
Ouders, familie en natuurlijk mijn oma van 88 jaar die nog steeds zelfstandig woont, respect! En niet te vergeten de vrijwilligers die bij de verenigingen actief zijn.
17. Tot slot waar zien we je over 10 jaar?
Dan hoop ik weer bij jou aan tafel te zitten en terug te kijken op de mogelijkheden die ik heb gehad en te praten over de ervaringen waar ik veel plezier in heb gehad.
We maakten vandaag niet alleen kennis met de trainer Guido Leunissen, ook kregen we een inkijkje in de mens erachter. Een charismatische persoonlijkheid, die idolaat is van voetballen en het trainersvak. Die ook midden in het leven staat, dagelijks als fysiotherapeut actief bezig is met mensen die zijn hulp nodig hebben, een winnaar maar ook een teamspeler die uren kan praten over voetballen en alles wat erbij hoort. Zelfverzekerd gaat hij de nieuwe uitdaging aan. We kunnen goed afsluiten en toch in het voetbalmetier blijven met het gezegde van Guido: “de voetbalwereld is de echte wereld in het klein”.