Klinkende ode aan Theater Lexor, Heerlens culturele bakermat

‘Pianoman’ Ivo Rosbeek met zijn Lexor Award eert het voormalig theater aan de Willemstraat in Heerlen.
‘Pianoman’ Ivo Rosbeek met zijn Lexor Award eert het voormalig theater aan de Willemstraat in Heerlen.
Foto: M4B | Marc Bosch

Ivo Rosbeek brengt samen met Paul van Loo en Frank Steijns een ode aan Theater Lexor en heel de stad zal het horen, dinsdag 24 augustus om 19 uur in Heerlen; gratis!
Talent dat écht wil een podium bieden, was het credo van Lex Nelissen. Hieruit ontsproot grofweg 25 jaar geleden Theater Lexor aan de Willemstraat.
Tien jaar lang vonden talenten er een (eerste) speelplek en hielden bekende artiesten er hun try-outs.

Ode in brons!

‘Pianoman’ Ivo Rosbeek en Paul van Loo (al veertig jaar met The Black Stars onderweg) vormden een van de rode draden in vele creatieve producties. “Tijd voor een ode in brons” zei stadsbeiaardier Frank Steijns meteen.
Dinsdag 24 augustus om 19 uur weerklinkt die met het carillon uit de toren van de Pancratiuskerk over Heerlen.
Kom afstandhoudend genieten, op een van de vele terrassen in het centrum kan dat prima.

Lex Nelissen

“Lex Nelissen zorgde voor heel wat culturele impulsen in Parkstad Limburg, zijn theater Lexor was de bakermat”, weet muziekmakend architect Ivo Rosbeek. “Ik heb niet voor niets zo lang over mijn studie aan de TU Eindhoven gedaan. Er was altijd wat te doen en dat ik piano speelde, kwam velen handig uit.”
Lex Nelissen, culturele duizendpoot en voormalig ‘nachtburgemeester’. Hij was eerder dj, exploitant van een discotheek, pizzeria, koffiehuis, leidde Cultuurhuis Heerlen, was radiopresentator en is nog steeds tv-columnist bij RTV Parkstad en eigenaar van het platenlabel LN Records. Rosbeek vervolgt: “Iedere tien jaar pikt Lex iets nieuws op. Wat in Lexor gebeurde was echt werelds. ‘Auw banaan wat was dat goed’ klonk er met regelmaat vanachter de theaterbar.”

Theater Lexor

Lex zijn voorliefde voor het Berlijns variété lag er aan ten grondslag. “In Lexor kon alles en kwam van alles langs. Uiteraard is het een gemis, maar ach die impuls zindert nog steeds door in de theaterwereld. Bas Schoonderwoerd nam de daar ontsproten talenten over in zijn Parkstad Limburg Theaters. En die staan er nu nog”, memoreert Ivo Rosbeek. Paul Dolhain bijvoorbeeld – inmiddels een van die vaste waarden in Theater Heerlen – schreef: “Het mooiste theatertje dat er ooit bestaan heeft: Theater Lexor. 64 stoelen, een podium, een heerlijke bar en een enorme berg liefde. Meer is er niet nodig om theater te maken.”

Schier oneindige namenlijst

Jazz, folk, pop, cabaret, toneel, poëzie, van alles kwam langs in het 64 rood velourse stoelen tellende huiskamertheatertje aan de Willemstraat in Heerlen.
Marcia Luyten schreef erover in haar boek Het geluk van Limburg: ‘Café Nostalgia stond er vijftig keer.’
Een overdosis troostmuziek met onder andere Jack Vinders bij elkaar gebracht door Wim Kleinen.
Claudia de Breij, Gé Reinders, Armand, Sven Ratzke, Lenny Kuhr, Bruno Majcherek, Emil Szarkowicz, Jack Vinders, Roger Lataster, Sjwats Wies, Wim Kleinen, Paul Dolhain en ga zo maar door. Ze waren in Lexor met regelmaat kind aan huis. De namenlijst is schier oneindig.

Het Zomers Carillon programma staat op www.HeerlenMIJNstad.nl (twaalf gratis concerten in augustus).