Met de voordracht van Ralf Krewinkel voor de post van burgemeester van Heerlen heeft de gemeenteraad een belangrijk signaal afgegeven. Blijkbaar geloven de raadsleden in de maakbaarheid van de samenleving en wie is dan meer geschikt voor deze positie dan een door de wol geverfde sociaal democraat?
Als die kandidaat dan ook nog een geboren en getogen (Zuid-)Limburger is, ruime bestuurlijke ervaring heeft en zelfs burgemeester is van een naburige gemeente, dan is het zo klaar als een klontje: Ralf Krewinkel is de man die we nodig hebben.
Toch even stiekem op Google gezocht, want je kunt nooit weten! Misschien heeft ie ooit te hard gereden? Of werd ie een keer betrapt, toen hij door het badkamerraam van de buurvrouw stond te gluren? Er zijn immers burgemeesters voor minder de laan uitgestuurd.
Maar nee hoor, Ralf Krewinkel is niet alleen brandschoon, hij is blijkbaar goed in zijn vak: het vormgeven en sturen van maatschappelijke processen. Als wethouder van Kerkrade liet hij aan heel Nederland zien, hoe je als gemeente een abstracte wet WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) letterlijk naar de burgers brengt.
Ralf Krewinkel vertaalde een visie in een concrete en werkende organisatie die de hulp brengt waar hij thuis hoort. En die bovendien op wijkniveau uitnodigt en stimuleert tot deelname van de bewoners. Dat Ralf Krewinkels ‘out of the box’ kan denken, blijkt uit het feit dat hij zich daarbij niks aantrok van de bestaande scheidslijnen tussen de betrokken instanties en werkvelden.
Wat kan deze visionair Heerlen brengen? Alleen de toekomst kan het leren, maar er zijn in ieder geval genoeg problemen waarop hij zich stuk kan bijten. Stimuleren van de werkgelegenheid in de hele regio, de toekomst van Parkstad, de sterke vergrijzing, drugsproblematiek, noem maar op…
Hopelijk gaat Ralf Krewinkel snel en voortvarend aan de slag. Maar veel tijd geef ik hem niet in Heerlen. In Den Haag hebben ze hem allang in de gaten. Misschien vraagt men zich daar wel af, hoe Ralf Krewinkel die hele PGB-kwestie zou hebben aangepakt.